რწმენის ტაძარი

   წარმოიდგინეთ, მეძავი საშინელ მხეცზე ზის; მხეცს შვიდი თავი და ათი რქა აქვს (გამოცხადება 17:1-4) . ვის წარმოადგენს ეს მეძავი? ის გავლენას ახდენს „დედამიწის მეფეებზე", ძოწისფერი ქსოვილით არის შემოსილი, საკმეველს აკმევს და აურაცხელ სიმდიდრეს ფლობს. გარდა ამისა, მეძავს სპირიტიზმით „შეცდომაში შეჰყავს ყველა ხალხი" (გამოცხადება 17:18; 18:12, 13, 23). ბიბლია გვიჩვენებს, რომ ეს მეძავი მთელი მსოფლიოს რელიგიათა სიმბოლოა; მხოლოდ ერთი რომელიმე რელიგიის კი არა, ყველა რელიგიის, რომლებიც  არ დარჩნენ  ღმერთის ნების და ბიბლიის პრინციპების  ერთგულნი. 

ის, რომ მხეცი წარმოადგენს  სახელმწიფოებს, შეგიძლია იხილო სტატიაში  იოანეს გამოცხადების აპოგეა

 აი რას ამბობს იოანე გამოცხადების მე-17-ე  თავში; 

  ......  ,,იმ შვიდი ანგელოზიდან, რომლებსაც შვიდი თასი ჰქონდათ, ერთ-ერთი მოვიდა ჩემთან და მითხრა: „მოდი და გიჩვენებ მრავალ წყალზე მჯდომი დიდი მეძავის სასამართლოს,  რომელთანაც მეძაობდნენ დედამიწის მეფეები, დედამიწის მკვიდრნი კი მისი სიძვის ღვინით თვრებოდნენ". 

    მან სულის ძალით გადამიყვანა უდაბნოში და ვიხილე ქალი, რომელიც ღვთისმგმობელი სახელებით სავსე შვიდთავიან და ათრქიან ალისფერ მხეცზე იჯდა.  ქალი შემოსილი იყო ძოწისფერი და ალისფერი ქსოვილით და შემკული იყო ოქროთი, ძვირფასი ქვებითა და მარგალიტებით. ხელში კი თავისი სიძვის სისაძაგლითა და უწმინდურებით სავსე ოქროს სასმისი ეჭირა.  შუბლზე ეწერა სახელი, საიდუმლო: „დიდი ბაბილონი, მეძავთა და დედამიწის სისაძაგლეთა დედა".  ვიხილე, რომ ქალი წმინდებისა და იესოს მოწმეების სისხლით იყო დამთვრალი.’’   (იოანეს გამოცხადება 17:1-6) 

  ერთხელ იესომ ქადაგებისას, ასეთი იგავი თქვა:  ,,ვინ არის ერთგული და გონიერი მონა, რომელიც ბატონმა დანიშნა, რომ დროულად მიეცა საზრდო მისი შინაურებისთვის?  ბედნიერია ის მონა, რომელსაც ბატონი თავისი მოსვლისას ასე მოქმედს პოვებს!  ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მთელ თავის ქონებას მას ჩააბარებს.  
 მაგრამ თუ ის მონა ბოროტია და გულში იტყვის: „აყოვნებს ჩემი ბატონი"  და დაიწყებს თავისნაირივე მონების ცემას და ლოთებთან ჭამა-სმას,  მოვა იმ მონის ბატონი იმ დღეს, როცა არ ელის და იმ საათს, რომელზეც არ იცის,  სასტიკად დასჯის მას და თვალთმაქცებთან დაუდებს წილს. იქ იქნება მისი ტირილი და კბილთა ღრჭენა.”  (მათე 24: 43-51)  

   პირველ საუკუნეში  ერთგული და გონიერი მონის კლასს წარმოადგენდნენ   ,,ბატონ’’ იესო  ქრისტეს მოწაფეები,  რომლებიც  სულიერი საკვებით ასაზრდოებდნენ  ეკლესიებს.  თუმცა  მოციქულების  სიცოცხლეშივე  ზოგიერთი ეკლესიის (კრება)  წინამძღოლი  ცრუ  და არასწორი მცნებებით აბინძურებდა  ჭეშმარიტ რელიგიას.   საუკუნეების  მანძილზე  წმინდა წერილების პრინციპები  შეიცვალა  ,,კაცთა მოძღვრებით’’. მოციქულები აფრთხილებდნენ ეკლესიებს -  ,,ფრთხილად იყავით: შეიძლება ვინმემ გაგიტაცოთ ფილოსოფიითა და ფუჭი ცდუნებით, რომლებიც ეთანხმება ადამიანთა ადათ-წესებსა და ქვეყნიერების პრინციპებს და არა ქრისტეს’’  (კოლასელთა 2 : 8).

   მართალია,  მეძავი განასახიერებს მსოფლიოში არსებულ ყველა ცრუ რელიგიას, თუმცა ის განსაკუთრებით  წარმოაჩენს ქრისტიანული  სამყაროს  იმ  კონფესიებს, რომლებსაც  პრეტენზია  აქვთ  ,,ერთგული და გონიერი მონის’’  კლასზე,  მაგრამ  უარყვეს ბიბლიის პრინციპები და საუკუნეების მანძილზე ჩაბმულნი იყვნენ სახელმწიფო  პოლიტიკურ ცხოვრებაში.   სწორედ  მათ ,  ,,ქრისტიანული სამყაროს ეკლესიებს’’, რომლებმაც  მოახდინეს  ეკლესიის ნაციონალიზაცია ,   მთელი სიმკაცრით მოეთხოვებათ   პასუხი  ,,სიძვისათვის’’  .  

   ცრუ რელიგიებში, ანუ მეძავში, არანაირი სულიერი სიმდიდრე არაა. ამას მოწმობს თასი (სასმისი), რომელიც სავსეა სიბილწით და უწმინდურებით. ეს სიბილწე და უწმინდურება არის მოძღვრება, რომლითაც ეს რელიგიები მოძღვრავს ხალხს. სწორედ ამიტომაც ხალხი იმყოფება სულიერად მთვრალ, ანუ გაბრუებულ, გზააბნეულ, უკონტროლო, გაუწონასწორებულ, სულიერად  არაფხიზელ  მდგომარეობაში.

ჭეშმარიტი რელიიგის, მკაფიო განმასხვავებელი ნიშანი ისაა, რომ ის შორს უნდა იყოს წუთისოფლის (არსებული სისტემის) საქმეებისგან. დღეს, არსებული რელიგიების სახელით კეთდება ბევრი რამ, რასაც ღმერთი არ იწონებს. საუკუნეების მანძილზე, რელიგიური ლიდერები, ორივე მხრიდან აქეზებდნენ თავიანთ მიმდევრებს, დაეხოცათ ადამიანები. ისტორიის განმავლობაში, სხვადასხვა რელიგიების მიერ, ღმერთის სახელით ჩადენილი საშინელი დანაშაულის გამო, მრავალმა ადამიანმა შეაქცია ზურგი ღმერთს. შუა საუკუნეში და დღესაც, სამხედროები ბრძოლის ველზე მიდიან, სასულიერო პირების კურთხევის შემდგომ. ნუთუ ღმერთი იწონებს მათ ასეთ საქციელს? რასაკვირველია არა. იესოს არასოდეს მიუღია ისრაელის პოლიტიკურ ცხოვრებაში მონაწილეობა. (იოანე 11:47-48). ერთხელ ებრაელმა ხალხმა მოინდომა იესოს პოლიტიკურ მმართველად დანიშვნა. გაიგო რა ხალხის ზრახვები, იესო გაეცალა იმ ქლაქს. 

  ჭეშმარიტი  ქრისტიანული  რელიგია  მკვეთრად  უნდა იყოს  გამიჯნული  სახელმწიფო  საქმეებისაგან,  პოლიტიკისაგან.   

  მხეცი, რომელზეც მეძავი ზის, მსოფლიო პოლიტიკურ ძალებს წარმოადგენს (გამოცხადება 17:10—13). ცრუ რელიგია მართავს ამ პოლიტიკურ მხეცს; ცდილობს გავლენა იქონიოს მის გადაწყვეტილებებზე და აკონტროლოს მისი ნაბიჯები. 
მალე განსაცვიფრებელი რამ მოხდება: „ათი რქა, შენ რომ იხილე, და მხეცი შეიძულებენ მეძავს, ააწიოკებენ მას და გააშიშვლებენ, მის ხორცს შეჭამენ და მას ცეცხლში დაწვავენ" (გამოცხადება 17:16). მოულოდნელად მსოფლიო პოლიტიკური ძალები ცრუ რელიგიას თავს დაესხმებიან და გაანადგურებენ! რატომ? წიგნი „გამოცხადება" გვპასუხობს: „ღმერთმა მათ გულებში ჩაუდო, რომ განახორციელონ მისი აზრი" (გამოცხადება 17:17). ღმერთი პასუხს მოსთხოვს ცრუ რელიგიას ყველა იმ სამარცხვინო საქმისთვის, რაც მისი სახელით ჩაუდენია. ღმერთი სამართლიანად იმოქმედებს, როცა მეძავის დასასჯელად მისივე საყვარლებს, პოლიტიკურ ძალებს, გამოიყენებს.